Regenboog brug
My Mandragora Hestia - 19.05.2008 + 26.03.2024
Toen onze Ganim in huis kwam, was ik zo verliefd op de kleur,
dat we dadelijk op zoek gingen naar een teefje
We stonden bij 7 kennels op de lijst,
en dan hebben wij nog meer dan 1 jaar moeten wachten voor jij geboren werd.
En dan eindelijk was het zover ,op 19 mei 2008 krijgen we een bericht,
dat we bij de gelukkige waren, er waren in dit nest 2 ee red teefjes geboren
Toen ik jou zag , was ik helemaal verliefd, we konden niet kiezen,
want we hadden de 2de keus, en ja de andere mensen namen jou zusje
Ik was zo gelukkig, en ik gaf jou de naam Hestia
(verwijst naar de godin van het huiselijke haardvuur en de gastvrijheid)
Je was zo slim, en leerde snel iets aan, als er maar een snoepje kwam.
Steeds stond je klaar, om te werken, gehoorzaamheid, Agility,
flyball en doggy dance, je deed alles graag.
Je was een heel fiere border collie, en je kreeg de bijnaam, Prinses.
We hebben zo mooie tijd met jou gehad, ook als we op vakantie waren,
spraken de mensen ons aan,dat je zo mooi borderke was.
In gans je leven heb je 3 nestjes op de wereld gezet, en je was de allerliefste moeder die we hadden,
van de eerste tot de laatste dag ( 8a9 weken) bleef je voor je pupjes zorgen.
Deze goede zorgen, heb je ook mee geven aan je dochter en kleindochter.
Eten was wel je leven, je was ook steeds op zoek naar eten, de eetkommetjes, werden steeds mooi gelikt,
dan zegde we steeds, ons Hestia is aan het afwassen.
op 2.08.2021 was je heel erg ziek, je wilde niet meer eten, dadelijk naar DAP Meermortel , en daar ook dadelijk geopereerd van een baarmoederontsteking, zo blij dat je dit overleeft hebt
Voor de rest ben je bijna nooit ziek geweest, en kon nog heel goed rond wandelen,
ook al was je zo oud, tot op een dag, je geen snoepje meer wou, dit was niet normaal.
Dan heb ik de zelfde dag nog een afspraak gemaakt bij de dierenarts, na een Röntgen onderzoek, kreeg ik heel slecht nieuws, je keel zat dicht, en je longen zaten bijna vol met een tumor.
Op dat moment , was het verdriet heel groot, ik kon nog geen afscheid van je nemen,
en zolang je vrolijk was, en dronk en wat at, was ik al heel blij.
Maar na een week , keek je mij aan, jou oogjes zegde genoeg, en je at niets meer, dan hebben wij een heel moeilijk beslissen moeten nemen, onze Niels en Ayla zijn nog afscheid komen nemen.
En dan hebben wij jou laten gaan, hier thuis omringt , door jouw geliefde baasjes ,
ik had nog zo gehoopt dat jij 16 werd, maar dat heeft niet mogen zijn
lieve Hestia je word zo gemist, ons kleine fiere Prinses
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
My Sweet Devils Eye Kallistos Kenzo 13.05.2011 + 8.07.2023
Kenzo leefde 12 jaar bij Robbie en Danny, hij had geen beter baasjes kunnen wensen, daarom hebben we gevraagd om een tekst te schrijven , omdat zij hem het beste kende.
Op 13 mei 2011 werd er een nestje geboren in Knokke waar we met Nicole en Gilbert gingen naar kijken. Probeer maar eens te kiezen tussen knappe jongens. De keuze was snel gebeurd. Kenzo heeft ons gekozen, hij kwam telkens naar ons bij de bezoekjes. Op 1 juli mochten we hem gaan halen. Hij ging al snel mee op vakantie naar Nieuwpoort. Wat kon hij harten veroveren. Het liefste paradeerden we met hem over de dijk. Iedereen kwam vragen welk ras die supermooie hond was. Velen waren verbaasd dat hij een rasechte border collie was. Zo konden we ook veel reclame maken voor Samarabriva. Wanneer we gingen fietsen, moest hij in de fietskar , we hadden geen bel nodig. De plaatselijke fanfare hadden we telkens bij, hihi. Dit deed hij niet zo graag. Wanneer we in de tuin werkten, moesten we zeker 100x zijn balletje weggooien, dat werd hij nooit moe. Ook heeft hij 2x dieven weggejaagd, wel pech voor de buren want daar wel ingebroken. We gingen soms ook zonder Kenzo op vakantie. Dan mocht hij naar Nicole en Gilbert gaan. Hij was zot van hen en dan dacht hij veel aan die mooie teefjes, hij was altijd zo verliefd. Nicole en Gilbert stonden ons ook altijd bij met raad en daad. Wij waren gastgezin en Kenzo dekreu. Hij was nooit ziek geweest, maar de laatste maand zagen we achteruitgang. Hij kwam veel met zijn baasje het vrouwke halen van haar werk maar de laatste 2 weken ging dat niet meer. Die vrijdagavond zakte hij door zijn poten. Een luchtballon kwam toen voorbij, daar was hij altijd razend op, hij beweegde niks. We hebben elkaar aangekeken en hadden hetzelfde voorgevoel. We gaan hem moeten afgeven. Dierenarts nog geweest, maar Kenzo was gans op. Zijn hartje kon het niet meer. Danny heeft de ganse nacht bij hem geweest. Tegen de morgen werd hij wat rustiger en hebben we gewisseld. Rond 7.15 blafte hij. Danny nog nooit zo snel beneden geweest. Kenzo heeft gewacht om terug zijn baasje te zien en is in zijn armen zachtjes heengegaan. Lieve Kenzo, we vergeten je nooit. XXX
Heel veel dank aan Nicole, Gilbert en Niels
dat we hem in ons gezinnetje kregen
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
Ganim Of Sunloch Valley - 14.02.2007 + 30.04.2022
We hadden 2 teefjes, ons BunTzu en Fraya , en ik had zo graag, een reutje er bij.
In een BC kennel in Gent, hadden ze nog 3 bruin/wit reutjes beschikbaar,
en Goedhartje vond ik wel een knap pupje
Maar toen de pups gechipt werden, kregen we telefoon, dat Goedhartje een overbeet had.
Met pijn in hart heb ik Goedhartje niet genomen, dan terug op zoek naar een reutje,
niet alleen in België, maar ook Duitsland en Nederland.
Tot ik bij een paar kennels de mooie kleur ee red (Australien red ) tegen kwam, werd ik dadelijk verliefd op die kleur.
Dat vond ik zo prachtig, dat ik mij in 7 kennels had ingeschreven, voor een ee red reutje
En al snel kreeg ik, van Carla een Email terug, dat ze nog 1 ee red reutje beschikbaar hadden.
We zijn de volgende dag er naar toe gegaan, en toen zag ik jou, een bolleke wol, met prachtig donker bruine ogen, ik was meteen zo verliefd, op jou,
Niets kon mij tegen houden om jou alle liefde te geven, ook al was de prijs zeer hoog,(het dubbel van een andere BC pup) ik wilde jou ,en alleen jou
Ik was zo blij met jou Ganim, en ik heb zoveel van jou en met jou geleerd,
je was niet iedereen zijn vriend, want kinderen waren niet jou beste vrienden.
Ook pups en andere reutje, vond je helemaal niet fijn.
Maar ik en U! Ganim werden de beste vrienden, alle dagen deden wij oefeningen,
en met de overgang, haalde je steeds heel veel punten, elke maand bij de overgang , zat je in een hoger klas.
Op de leeftijd van 11 maand, mocht je uw brevet doen, wat niet zo gemakkelijk was, omdat er bijna allemaal reutje op plein stonden, die jij niet zo fijn vond.
We hebben heel wat wedstrijden gedaan, ook al was je dominant, we haalde wel wat punten, niet de beste, maar we hadden er beide plezier mee.
Het liefste en beste wat je kon, was aporteren, ook al was het door een heel dolhof, je kwam steeds terug met het voorwerp op zeer korte tijd.
Toen je in pro 1 zat , zijn we gestopt met gehoorzaamheid wedstrijden, omdat het te druk werd met flyball, met ons Fraya
we gingen wel 2 keer per week, ons oefeningen doen bij de recreanten
Ook snel kon je flyballen, en jij heb heel wat wedstrijden gelopen, en agility, vond je ook super leuk, maar dat vond ik zelf niet zo plezant.
Overal waar ik was, was jij er bij, want jij was mijn ster mijn boy mijn alles.
Ik kreeg ook veel opmerkingen dat je zo mooi was, en ik was ook steeds trots op jou.
Toen je nog maar 1 week bij ons woonde, heb je een ongeluk gehad, ons BunTzu sprong door het hondenluikje naar buiten, je sprong ze achterna, maar het deurtje, klapte dicht, en jou rechterpootje zat klem, dadelijk naar de spoed DAC De Meren, na onderzoek, bleek dat je bol uit de kon was, ze hebben je daar iets beter gemaakt, en na een tijd kon je terug gewoon stappen, en wij waren zo blij, maar dit klein ongelukje , heeft jou heel leven achter volgt , want op de leeftijd van 1 jaar , met de HD foto’s , zag je hoe slecht je heup was , en met ouder te worden, was er overal artrose,
en je kreeg op de leeftijd van 8 jaar ongemakken , en je begon steeds moeilijker te stappen
We kochten een fietskar, en bij lange wandelingen, mocht je dan in de kar, in jou jaguar, uren hebben wij zo gewandeld , en steeds was jij zo aan het genieten
ik had ook nooit gedacht dat je zo oud zou worden,
Zo blij, dat je zolang mijn beste vriend ben geweest ,
tot vandaag, je ineens helemaal niet meer kon staan, en wij hebben jou dan moeten laten gaan, thuis in mijn armen met heel veel verdriet
Ganim beste vriend, wat mis ik jou.
jij was mijn boy mijn ster mijn alles
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
Fraya 20.01.2006 + 05.01.2021
Jij was het allereerste pupje, dat in ons kennel geboren werd
En al snel merkten wij, dat je zo geweldig was.
We konden je, bij iedereen bij zetten, kinderen, oude mensen bij jan en alleman.
Je was iedereen, zijn beste vriend, pups, reutjes en teefjes, je deed nooit niemand kwaad.
Gewoon al, aan je blik, wisten de andere borders, dat ze zich moesten gedragen.
Thuis was je de baas in de roedel, en er is nooit een gevecht ontstaan met jou.
Er zijn duizenden foto’s van jou genomen, samen als er een border op bezoek kwam
want je wilde steeds bij op de foto staan.
Jij was het grote voorbeeld, veel borders, hebben zo veel van jou geleerd.
Op je eerste verjaardag behaalde je gehoorzaamheid brevet.
En al snel kon je mee doen bij de flyball, waar je geweldig goed in was.
Je heb zoveel wedstrijden met je team running borders gewonnen.
Je mocht zelfs mee doen aan het Europees Kampioenschap Flyball 2008
in divisie 2 waar je dan ook de eerste plaats gehaald heb met jou team.
Nadien hadden we zelf een team ‘t kruierke , iedereen keek op naar U.
Je was niet gewoon een snel borderke,
maar je mocht ook steeds, de nieuwe honden mee op leren bij de flyball
als ze voor de eerste keer op 2 banen mochten lopen.
Ook bij ’t Kruierke heb je zoveel keer gewonnen.
Je laatste wedstrijd was in 2016.
Maar nadien mocht je nog steeds een paar keer lopen, op de training, zodat je fit bleef.
zondag 9.06.2019 toen we vroeg op stonden, kon je niet op je pootjes staan.
Dadelijk naar de dierenarts, die ons vertelde dat je in de nacht een beroerte gehad had.
En vanaf toen, werd alles anders, je was 13,5 jaar.
Je was niet meer de snelle Fraya die we steeds gekend hadden.
Bij lange wandelen werd je sneller moe
en dan maakte je soms ook al gebruik van de buggykar,
Maar je was nog steeds de liefste border die we kende.
En elke dag, was het genieten, van je vriendschap, die je ons gaf.
in december 2020 kon je bijna niet meer stappen
maar er was steeds iemand aanwezig, om jou te helpen dag en nacht
tot je niet meer kon, 5.01.2021 wilde je zelfs niet meer eten
Je liet ons goed merken, dat het genoeg geweest was
En met heel veel verdriet hebben we je thuis , omringt door je geliefde baasjes
laten gaan naar de regenboogbrug
Lieve schat Fraya, wat word jij zo gemist.
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
Nessa 30.01.2009. + 19.12.2011
Zo plots en onverwacht wie had dat nu ooit gedacht Nessa jij lieve kleine meid, je was zo vrolijk en blij Alain, Inge, Gitte en Lore waren nog zo fier met jou Je speelde uren met je vriendje Wisky en Jaagde achter de vogels die over je tuin vlogen Je mocht soms mee met Gitte en Lore naar de klas Waar je dan de held was Ze konden geen beter hondje wensen, want ze waren zo trots op U Ook als je bij ons was, speelde je steeds met al onze borders Nooit gaf je een grom Je was het beste maatje geworden van Kyna, waar je uren kon mee spelen Ook mama Fraya, was steeds blij, als je bij ons op bezoek kwam Je gaf 8 mooie pups, waar we zeer trots op waren Maar spijtig ging de bevalling niet zo vlot En de dierenarts moest je helpen met de laatste twee pups Die geboren werden met de kiezersnee De laatste maand had je steeds diaree In begin niets verdacht De dierenarts deed alles om je weer beter te maken En je werd grondig onder zocht Er werden platen en een echo van je buikje genomen Een operatie zou jou terug beter maken Er was iets mis , met je darmen. Maar er ging iets mis en ons lieve meid ontwaakte niet meer Wij zijn heel bedroefd Nessa veel te jong ben je vertrokken naar de regenboogbrug Lieve Nessa jou vergeten wij nooit, je was zo pracht hond Je zal eeuwig in ons hart blijven bestaan En wij weten zeker, eens onze tijd is gekomen, dat je volverwachting op ons staat te wachten aan de poort van de regenboogbrug met je oma Bun Tzu
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
BunTzu 21.12.2002. + 10.12.2008
Veel veel te vroeg ben je van ons heen gegaan,
Je kwam als dapper pupje in ons midden en ons leven werd zo mooi,
door jou kregen wij nieuwe vrienden want jij bracht ons naar buiten.
En naar de hondenschool,
je deed zo je best bij de gehoorzaamheid geen andere hond
kon zo vlug zijn aportje zoeken als jij,
Jij was mijn Flyball hondje, ook al was je niet de snelste,
toch heb je zo dikwijls de eerste plaats behaald met je team,
je mocht zelf twee keer deelnemen aan Europees kampioenschap flyball,
die je dan beide gewonnen hebt,
ik was steeds zo trots op jou, je stond steeds klaar om ons te groeten als wij thuis kwamen en om te spelen.
Wij hebben zo dikwijls gezegd onze Bun Tzu verstaat vlaams
want je was altijd aan het meeluisteren om te zien dat wij niet weg gingen
zodat je mee kon rijden met de auto want dat was wel het liefste wat je deed, en dan was je steeds zo vrolijk.
Toen onze Niels ziek was, heb jij hem beter gemaakt,
je was er om ons te troosten toen Vava en Moemoe zijn heengegaan.
In april merkte wij een heel klein gezwel op je buikje, zo onschuldig,
we hebben dat dadelijk laten weg halen, en jij bleef zo dapper, maar in augustus kwamen er terug gezwelletje,
na een zware operatie werd je weer beter, maar enkele dagen later kregen wij het slechte nieuws,
dat die gezwelletje niet zo onschuldig waren, maar tot de 3 de graad kwaadaardig.
Maar toch kwam je er bovenop, je was een echte doorzetter en je wilde steeds terug werken en klaar staan.
Toen wij dachten dat alles voorbij was, verschenen er in oktober terug van die boosdoeners,
en je werd voor de 3 de keer geopereerd, steeds was je zo sterk, en Jij kwam er steeds bovenop, maar wij bleven de kanker niet voor,
opnieuw verschenen ze overal, niet meer aan je melkklieren want die waren verwijderd,
en deze keer werd het jou te veel, je keek naar ons om te zeggen , laat mij nu maar gaan naar de regenboogbrug,
waar ik terug beter word, waar ik terug kan rennen en spelen met de bal.
Wij zijn U zo dankbaar Bun Tzu voor je vriendschap en liefde die je ons gaf,
nooit nee nooit zullen wij jou vergeten, je zult eeuwig in ons hartje blijven bestaan.
En wij weten zeker, eens onze tijd is gekomen,
dat je volverwachting op ons staat te wachten aan de poort van de regenboogbrug.
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
Zoefke 2.04.1979 + 21.02.1995
Onze Zoefke was een foxterriër , het was ons kindje in huis .
Toen zij 5 jaar oud was , werd onze Niels geboren
en ons zoefke is nooit jaloers geweest omdat toen de aandacht ging naar onze Niels .
Niels en ons Zoefke werden de beste kamerraden.
Zoefke stond steeds klaar om mee te spelen en kon gekke toeren uit halen .
Ze zou op 2 april 16 geworden zijn ,
maar jammer genoeg heeft ze op 21 februari 1995 een hartinfarct gehad
en dit heeft ze spijtig genoeg niet overleeft .
Wij hebben veel verdriet gehad met haar verlies zodat wij 8 jaar geen hond meer hadden
